Babacığım canım babacığım

Vedasýz gidiþinle kýrýk bronþ taktýn yüreðime,
Açýk sýzýlý yaralarýmýn zehri kanamakta,
Kanatlarýmý suskunluðuma sýr ediyorum.
Buz yanýðý gecelerde yazýyorum þiirlerimi..
Sýzlayan yüreðimin kavuran susuzluðu ,
Ne çöllere benzer,ne de yeterli cümlelere..
Hüznün bulutu daðlasada gözlerimi,
Ben bana yetsem de,
Beynimin içinde klavyem..
Þiirler kitap sürmekte gidiþine...

Ama ellerim göklerde dua etmekte,
Gönlümün çemberine sýkýþtýrdým gülüþlerimi,
Kim bilir kaç babalar günü geçti,
Sensiz kimsesiz çýðlýk çýðlýða,
Alýp götüreyim desen þimdi ,
Ýçimdeki sahipsiz çocuðu...
Benim hala yumuk ellerim,
Hiç büyümeyen kýzýným,
Kara kuzu gibi tüm lakaplarýn baþýna gelen,
Kara kaderli kara gözlü...

Babacýðým caným babacýðým!
Babalar günün kutlu olsun nur içinde uyu..
Sosyal Medyada Paylaşın: