GÜNEŞİ BENİMLE KUCAKLA
Bir vedaydý son tebessümüm
Hayatýn rüzgarýn da savrulduk
Savuran sen savrulan ben
Ne zaman ellerimi uzatsam
Kan revan içinde kalýyor dikenlerinden
Þimdi hasrete astým gözlerini
Yüreðindeki kuþkularla
Býrak namluda kalsýn son kurþun
Anýlara akmasýn damla damla
Her sabah bir günaydýn
Koydun ya avuçlarýma
Þimdi baharlarýmý alýp gidiyorum
Bir daha anmam adýný dudaklarýmda
Kalmam artýk can damarýnda
Aþk bir kere yaþanýrmýþ
Sonrakiler ikinci el karanlýklarda
Þimdi ben…………
Gün batýmýnýn kýzýllýðýnda
Sigaranýn dumanýnda
Ýçtiðin kahvenin kokusunda
Boþluða düþtü
Gamzelerim artýk hüsranda
Gözyaþlarým yýkýyor
Yarým kalmýþ gece gündüzü
Sözler hüküm giydi yalnýzlýða
Sigaramýn dumanýnda beliriyor
Belli belirsiz hayalin
Yargýsýz infazýnda
Kirpiklerim sýrýlsýklam
Her hýçkýrýkta anýlar
Haykýrmak istiyorum
Kan revan içinde cümlelerim
Kimbilir kaçýncý hüzündür
Duygularý kopmuþ hayallerin
Son kez gömüyorum
Gamzelerimde mahkum ediyorum
Bensizliðe
Þimdi gel bu ayrýlýða
Güneþi benimle kucakla
Serap evren
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.