Beni sormuþ cübbeli yeþil sarýklý ulu hocalar, Kim olduðumu merak etmiþler, Ýnsaným insan baþka bir yaným yok o kadar; Yerim içerim, gezerim, uyurum ama uyanýðým, Dünya da bir metrelik topraðým olmadý benim Ýki çocuk babasý bir haným kocasý günahkâr faniyim, Büyük emre amadedir sadece yüreðim, Fanilerin fermanlarýný tepeler geçerim; Aklýmý kullanýrým ama duygusallýðým acýyan yaným Aðlayan bir yavru ve ana görsem tutmaz olur kollarým, Zalimlerin göz bebeklerine korku olur kararlýlýðým, Garip anamdan bir dua almak için küçüldükçe küçülürüm, Merhamet topraðýna her gün adalet fidaný ekerim; Benim adým Ýnsan soyadým Müslüman, Cefakâr yollarýn çilekeþ yoldaþýyým, Karunlar sofrasýnda asla olmadý yerim, Kurnazlýk bilmem, punduna getirmek deðil görevim; Baktýðým gibiyim, gördüðüm gibi yaþarým, Vagon olmadým hep lokomotif hayatým, Kahramanlýklar yazmak deðil muradým, Unutulsam da Hakka yolculuðum, Medet ummam kullardan yaradana dualarým, Gecenin karanlýðý temmuzun harýnda yatarým, Kerbela’yý içimde yaþarým gözlerimden akar pýnarým! Ben anlamam yalakalýklardan, ne isem oyum, Dostu Baðzarda bir gül olup açarým, Yeþil sarýklý ulu hocalarla kesiþmedi yolum, Ben bir insaným insaniyet mektebinde kayýtlý adým, Tüm farklý düþüncelerin paydasý ortak yaným, Cefakâr yollarda kaydým var, sadece insandýr adým, Dost dost diye diye nicesine sarýldým, Hayallerim çarpýmlarla uðraþýrken dirhem dirhem azaldým, Kargalarla bülbülleri ayný kafeste görünce þaþýrdým, “Haktan sonra delaletten baþka ne var ki ”ayetiyle ayýldým, Be hey yeþil sarýklý ulu Hocalar! Sizin lügatinizde yok benim adým! Adým insan, soyadým Müslüman, adý insan olanlarla benim hasbihalim!
19/06/2016-Yenidoðan/Ýst Erol KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.