kimsenin göremeyeceði aþkla, gözyaþlarýmý akýtýrken içime gönlümde hiç eksilmeyen sevgini, hala katýyorum sevgime ama hayat iþte; sen bile anlayamazsýn hakkýnda düþünüleni hiç merak ettiðin oldu mu, mesela peþinden takip eden gölgeni..!
insan, en derin mutluluðunu, kendi gözyaþlarýyla karþýlar yaþ kalmayan gözlerde, üzgün ve manasýzdýr bakýþlar sönmesin kalpteki ümit ýþýðýn, kendinden kaçmana gerek yok göz bile kendi kendini göremez ama, yürekte oluþur ýþýklar yusuf erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.