Kar Lapa lapa düþerken üþüyen elime Topraða bereketi Bana seni getirdi Oturup kafede içtiðimiz Sýcak çikolata deðildi ýsýtan içimi Menekþeden bozma ela gözlerindi
Sonra yüzüme bakarkenki halindi Beni gözünün içinde Aþký görmeye iten Aþktan kaçarken piyanist gibi Elinin içine düþüren Ah eski yara Beni þimdilerde bile kar yaðsýn diye delirten
Geçen zaman mý her hüzzam beste gibi Yine karlý bir günde Kaybolan bulunmuþluðun yitirilmesi
Sonranýn sonrasý Göktuð Ýçimde yara gibi dururken yar Yârin içinden kömür karsý gözleriyle süzülen o Kalemimin ucunda tutuþan mektuplarý okurken Üzerine yazdýðý telefon numarasý Kaç haneli hatýrlamam En sevdiðim çiçeðin kapýmýn önüne býrakýlýþý Papatya Saçýmda taç kulaðýmýn arkasýnda Çingene sýrýtýþý
Unuturum onun haylaz gülümsemesini Evlilik teklifi çýldýrýr usumda Ve reddedilmiþ yuva
Ah þimdiler Yaslanmýþým kendini bilmeyenin omzuna Hayat yürü dedikçe onsuz yollarda Saplanýyorum bilinmez bir çukura Oysa ne seviyorum eskisi kadar Ýçimde büyük bir hatýra Ne de telefonda sesi ýsýtýr beni Bilmem kaç yýl sürer bu dava Ondan kaçarken buna rastlamadan Yakalanmýþým bir uðursuza
!!!
O ise Eski aþkýn tutuþturduðu odun parçasýnýn peþinde Köz olana kadar yanmak niyetinde Sönmeye yakýnken yüzü dönecek bana Benim ise gittiðim yer Ona yalnýzlýðý yazdýracak Anlamadý hala Ha tabi bir de umurunda olursa Ben çoktan gömdüm onu diðerlerinin yanýna
Bitti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Otranto Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.