bulutsuz bir gecedesin
þimdi sus!
zaman sonsuzluða akýyorken
sessizce dinle yýldýzlarý
duyuyor musun ...
neler neler anlatýyorlar
ne acýlar
ne sevinçler
hep ayrýlýklar
sonrasý yalnýzlýklar
baktýðýn
gördüðün
sonsuzluðun ta kendisiydi
hepsi yaþanmýþtý
ya da yaþanacaktý sonsuzluðun yaný baþýnda
kýsacýk bir çizgi çekilmiþti
varlýk ve yokluðun arasýnda
belki sen de alýn yazýsý demiþtin
onun adýna
ilahi bir bütünün aynasýydý baktýðýn
küçük detaylar
küçük detaylar
neyi deðiþtirebilirdi ki
paylaþýyordu evreni sessizce
var olan nicesi bir zamanlar
ya da
var olacak olanlar
senin gibi
benim gibi
hepimiz gibi
gökyüzü ,
herkesindir demiþti bir þair
bizleri bize yansýtan sonsuz gerçeðin
birlikte var olan bir bütünün aynasýydý gökyüzü
sonsuzluk ...
sonsuz bir karanlýðýn içinde
derin bir sükun
ve anlatýlmaz güzellikte her þeylerini paylaþan
ýþýl ýþl yýldýzlardý
görebildiðimizden sonsuz farký
sonsuz ötesi vardý ama
bir bütün
bir tek
yaþanmýþ ya da yaþanacak
tek deðiþmez gerçekti
hiç bir eksiði
ya da
hiç bir fazlasý yoktu
sen dahil ...
görebiliyor musun ? ...
Mert YÝÐÝTCAN
istanbul / 18 haziran 2016