Bu gece ölüyorum
Ölümü bilmek ve ölümü hiç hatýrlamadan yaþamak
cehennem min ilk kapýsýný açmaktýr ..
En az günde birkez hatýrlanmalý ölüm ..
......
Ve ben bu gece ölüyüyorum
Sesiz sedasýz bir kuytuda azrailin acýmasýz
kollarýnda buluyorum kendimi
Kimi görenler bayýldýðýmý sanýyor
kimi boþ verin numaradýr diyor
Ve soðuk bedenim
ölümün en somut delili oluyor
olumlu yada olumsuz düþünenlere
Telefonuma bakýlýyor
yakýnlarýma haber vermek için
Arama ekranýnda ilk baþta ki isim dikkatleri çekiyor
SEVDAM yazýlý
Ýlk sevdam öðreniyor
inanmýyor inanamýyor ve göz yaþlarý sel oluyor
Vasiyetimi yerine getiriyor
gözlerimi o kapatýyor
Son kez o Doyamadýðým kokusunu
öpmeye kýyamadýðým elleriyle yüzüme sürüyor
sonra annem babam
çocuklarým kardeþlerim
akraba eþ dost öðreniyor
Tabiri caizse kötü haber tez yayýlýyor
Ve acý bir feryat yükseliyor baba ocaðýndan
Annemin yavrum oðlum diyip aðýt yakmasý
Ýnanýn en taþ kalpliyi bile aðlatýyor
Derken oðlum ebuþ þum baþ ucuma geliyor
Baþýmý okþuyor babam kalk diyor
O küçücük pamuksu elleriyle son bir umutla
Uyanýrým diye dokunuyor ama oda anlýyor
Uyanmýyacaðýmý
gözlerinden boncuk boncuk yaþlar dökülüyor
babam taziyeleri alýyor dik durmaya çalýþýyor
Aslýnda içi yanýyor bitkindir zor duruyor ayakta
Camide sela veriliyor ismim okunuyor
Duymayanlarda duyuyor
Ve imam geliyor yýkayýp kefenliyor
Ve son vedalar alýnýyor herkes bir birine sarýlmýþ aðlýyor
bir sevdam yüzüme bakýp bir baþýna aðlýyor sarýlacak kimsesi kalmamýþ
Ve sevdam da yetim artýk
Yolculuðun ilk adýmý atýlýyor
Eþ dost tabutumu omuzluyor
Cami avlusunda Musallaya yatýrýyorlar beni
Son Namazýmý kýlýp helalik veriyorlar
Ve toprak ananýn soðuk kolarýna teslim ediyorlar .
Ve hayat denen tiyatro aleminde bana verilen rol bitti hoþçakalýn tüm sevdiklerim ..
Ertaç eral
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.