Ah duvarlar dað gibi Nasýl da yankýlanýyor yalnýzlýðým Kara yazým, bahtsýzlýðým, çaresizliðim Ümidi kesmiþ yüzüm aynalardan Kurumuþ dudaklarým küsmüþ kelimelere Ne sokak var, ne mahalle, ne de kapýmda bir numara Yok, yok iþte þehir bile yok Adým yok, saným yok, yüzüm yok Duvarda asýlý siyah beyaz fotoðraflarýn beyazý yok Yalnýzým iþte, Yankýlanýyor yalnýzlýðým yüreðimin en derin yerinde Sen evet sen Süzülsen þimdi penceremden ýþýk misali Sersen kalbini önüme sofra diye Ah ah sende daðsýn, taþsýn da Yankýlanmaz ki acýlarým yüreðinde Yok ki haberim halimden Yoksun sende her þey gibi yoksun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahu Öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.