Yeniden sevda çağı

Mertliðin bozulduðu dünyada,
Kötü anýlardan arýnýnca,
Mavinin bir kývrýmýdýr hayat...

"Kollarýmýzda ölen güneþin"
Gözlerimizde yeniden doðuþunun hikayesi bu þiir.

Gezegenimi maviye boyadý yaratan...

Yaðan yaðmurlardan sonra toprak kokusunu duyabiliyorum artýk.

Tek baþýna titreyen bir yaprak,
Yanýbaþýnda filizlenen ikizini görünce,
Kuruyacaðýný sandýðý dalda þimdi gülümsüyor.

Aþk denen þey bu mu?
Yoksa daha fazlasý mý?
Ýçimde sönmemiþ kül oldu sandýðým...

Kalabalýklar içinden çýktýk.
Issýz karanlýklara gömüldük.
Yinede sevdalýydýk yaþamaya.
Ve sonra
Yedi kat gökteki melekler indi,
Ay ýþýdý,
Güneþ göründü.
Þimdi ilahi bir sevinçte
Kara sevdalýyýz.

Üstündeki siyahlarý çýkartýp,
Mavi esvap giyen geceler,
Yarýnlarý konuþur oldu bizimle.

Umudun ýþýðý sýzýyor içime.
Mutluluktan pay alýyor gelecek.
Yeni bir yolculuða baþlar gibi,
Sonsuzlaþýyor heyecan.
Yüreðim hiç durmayacak gibi çarpýyor.
Çocuðum gibi üstüne titriyorum sevdanýn.
Yepyeni saydam beyaz bir sayfa açmýþken,
Hüzne baþkaldýrýþýma hiç bir þey engel olmamalý.

Ne idiysem onu yaþýyorum aslýnda
Hep böyle yaþamalýydým belki.

Zarardan dönmekte bir kazançsa,
Boþuna harcadýðým yýllardan vazgeçtim.
Þükür...
Yitirdiðimi sandýðým þeylere kavuþmak
Þükretmeye yeter.
Sevda denizinin kaygýlara dönüþtüðü,
Ya da
Kaygýlarýn sevda denizinde boðulduðu,
Çizgiyi ömrün her döneminde,
Sevda çaðýna dönüþtürmek mümkünmüþ.

Yalnýzlýðýn ýssýz kýyýsýnda,
Bana bu satýrlarý yazdýran,
Bir çiçek açtý ve büyüdü.
Sakýn solmasýn ben solmadan.

Mehmet Fikret ÜNALAN

Sosyal Medyada Paylaşın: