GÜL AYŞE'YE (2)....
Evet GÜL AYÞE;
Bir sevda masalýdýr bu;
Sonu nedir diye sorgulamadýn
Ýsyankar olmadan kadere.
Sadakatle ve vefakarlýkla
Aþka leke getirmeyi arsýzlýk
Geriye dönmeyi kalleþlik bilerek
Yollarda takýlýp durmayý da
Vefasýzlýk sayarak
Ah edip inlemeden ve de durmadan
Ýleriye baþlarýn dönük, alýnlarýn ak ve
Kalplerimizin kýpkýrmýzý haline meþk olup
Hayran hayran gözlerde dalýp, o engin mavi ufuklara
Bir edebiyyet halinde yürümekti
Bu masalýn konusu.
Korkaklýk mý dediniz
Onu da nereden çýkardýnýz?
Þimdi yanaklardan süzülen bir damla gözyaþýný
Sanki yaraya tuz basar gibi yol verip yanaklara
Kör kuyulara akýttýnýz.
O GÜL AYÞE;
öyle bir isme layýk, öyle sevdaya esir olmuþ
Güneþin sýcaklýðýný bile eriten bal renkli sözlerin
Sahibi ve efendisidir o.
Yalnýzlýða dermandýr sükutun sessiz çýðlýðýnýn sahibi
Belki bir kilime desen olmuþ
Etmez kimseye duhul.
Çöl arslanýdýr sanki lakabý
Gözünün görebildiðince ufka dönüktür gözleri
Mahur bakýþlarýyla eritir bütün canlarý
Kahveye renk verir gözbebekleri
Yürekleri daðlayan sesi
Ýnletir bütün gök ehli melekleri.
Harbidir onda sözler,
Fýtratý saðlam maya ile mayalanmýþ
KARTAL gibidir sine’si,
Sertliði bile merhamet kokar ama
Ýnmek gerek onun kalp hücrelerinin bulunduðu diyara.
Bir Leyla’dýr bazen, kimi zaman da Mecnun
Zarafetinden aydýnlatýr alemi
Türkülere konu olur bazen
Dillerde saklý, sanki bir sýrlý maden.
Sözü aþktýr onun,
Dilden dökülen þeker þerbet naðmeleri
Bir tavuskuþu ihtiþamý yaþatýr
Eritir katýlaþmýþ yürekleri.
Af makamýndayým ama yaðmurun akýþý hangi yöne
Ýstifade etmem gerek ey Yar!
Bana bir kopya versene.
Ey GÜL AYÞE;
Dudaklarýn mühürlü müdür ki neden susarsýn
Bir garip edasýyla, ciðerleri de daðlarsýn
Seni anlatmak mýdýr bunca kelam
Haddim midir seni yazmak
Hayat ki, sende bulur hayat
Ne olur beni de GÜL AYÞEM
Affýn ile rahatlat.
Murat AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.