kayboldum
bak kalbim üþüyor aþkýn ellerinde
baksam ýsýtaným yok yabancýyým gözlerinde
güneþ bile canýmý öðlesine çok yakýyor
kayboluyorum sanki dünyanýn içerisin de
gitsem varsam bir adým ötelere
belki de kavuþurum uzak diyarlarda ki özlemlere
erir mum olur þu yüreðim
acýmasýz insanlarýn keskin kýlýç gibi sözleriyle
iþte o zaman kýrýlýrým ben
dökülürüm bir gül gibi ayaklarýnýn dibine
sana verecek kalbim yok artýk ,yok
ben taþ bastým o sevdalý yüreðime
yamalý kalbim ellerimde
dikiþ tutsa da , hiç güveni yok , yok kimselere
belki sever de aþk-ý bulur
ama tatmaz kalbim bir daha mutluluðu hiç kimsede
beni bu dünyaya baðlayan hiç bir þey yok
ciðerleri beþ para etmez insanlýk için , gönlümüzdeki deðerler niye
vefasýz alemin sarhoþu olmuþum ben
aþktan dersimi almýþým çoktan beri ihaneti görünce
baðlarý bozuk iliþkilerin
belkide çeliþkileri karýþmýþ gönlümde
unutulmus ne varsa
hepside geçmiþ günlerde , anýlar da defterimde
hatýralar daðýlmýþ bir bir köþelerde
o neþeli hayat ,yok artýk , yok ikimizde
düþtükçe düþtün sen gözümde ,
yok oldun ,kayboldun benliðimde
yürüdüðümüz o sevda yollarýnda ,
kaybolduk biz, kaybolduk , bir girdaba girince
þiir c.ceylan yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.