çok beklerdik çocukken yolunu pamuk helvacýnýn o þeker kokusu aklýmýzý alýrdý sanki zengin evlerinde ki çocuklar coþku ile koþar gelir dolarlardý etrafýna derme çatma emektar ekmek teknesi yalpa tekerlekli arabanýn hiç yememiþ gibiydiler sanki
güzel ayakkabýlarý þýk giysileri olurdu avuçlarýnda da paralarý hepsininde hem vardý hem zengindi babalarý
sýra falan dinlemez itiþir dururlardý helvalar sarýldýkça ince tahta çubuklara kokular gelmeye baþlardý bizlere uzaktan bakardýk mis gibi gelen yanýk þeker kokusunu koklardýk
çocuklar gidince iterdi arabasýný baþka sokaklara helvacý belki biraz daha satar diye arkasýndan koþardýk. tekrar hep uzaktan bakardýk mis gibi gelen yanýk þeker kokusunu koklardýk
hala severim yanýk þeker kokusunu hala unutmam helvacýnýn peþinden boþ cebim ve avucumla yaptýðým garipliðin koþusunu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Temel Atay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.