Hikayeler göl kýyýsýna vuruyor, Aþk dedikleri soyut, Gülün kokusu gösterilemez, Dokunuþlar hep hayal kýrýklýðýna.
Güneþ samimi bir þekilde Isýtmadý bizi oysa, Toprak yalan söyledi, Sevaplarýmýzý törpüledi tanrý.
Sayýlarsa hiç bir zaman birden baþlamadý, Sonsuz korkular oldu; Bizi esir alan, Yalandý kurallar, Acýlar þekil deðiþtirirken, Biz insanlar; Yabancýydýk birbirimize...
Maskeler;bizi yordu.
Ortalýk;þans kaynýyor.
Zamanýn;çitini açtým.
Dua;Tüm insanlýðý sevebilmektir.
Tecrübe deme;aklýma kötü þeyler geliyor.
Savaþý bitirmeyen;barýþý baþlatamaz.
Ýnsan ruhsuzsa;çok ucuzdur.
Güzeller;mutlu ölürler.
Güzel bir beyine fiyat biçemem.
Aþk;Ruhun gardiyanýdýr.
Aþk;iz býrakmayan suçludur.
Aþk;nefes alabilmektir.
Ýki gözümüzü de kapattýðýmýz da birþey görebiliyorsak;O AÞKTIR
Kadýnlara lastik gibi erkek lazým ;istedikleri her yöne çekebilecekleri.
13.o5.2o14 Erdemli
Sosyal Medyada Paylaşın:
HASAN ÇAPRAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.