İnanma...

Ýnanma.

Ey mənim ilk eþqim,ilk məhəbbətim,
Desəm ki sevirəm,mənə inanma.
Mənim bu sözümdə bir həqiqət var,
Nə qədər yalvarsam sənə,inanma.

Sən özün söylə bir mən necə sevim,
Var-dövlət axtaran sən tək bir qýzý?
Yaxþý tanýmýrdým baðýþla məni,
Axýrki tanýdým sən vəfasýzý.

Əgər bilsə idim þöhrətpərəstsən,
Kor olub görməzdi səni gözlərim.
Əgər bilsə idim əhdi danarsan,
Ürəkdə qalardý mənim sözlərim...

Atanýn puludur ərköyün edib,
Sənin gözlərini qapayan ancaq.
Mən heç..,baþqasýna sevirəm deyib,
Bu sözü eyləmə barý oyuncaq.

Leylini,Məcnunu dilə gətirib,
Özünü Leyli tək heç zaman sanma.
Sevgi aləmində gəl sənə deyim,
Özünü sevən tək”gözəlçə”anma.

Eþit sən,ömürlük yadýnda saxla,
Məcnun təmiz qəlblə sevib Leylini.
Əgər bilsə idi sən kimisi var,
Leyliyə salmazdý Məcnun meylini...


Sosyal Medyada Paylaşın: