BEN...VARIM.

Yükselen derin çýðlýk’ta,
Dökülen göz yaþýn’da,
Acý gülümseme’de,
Sessiz dokunuþ’ta,
Yalnýzlýðýn geliþin’de...BEN...varým.

Boþ koridorun apansýz yolun’da,
Anlamsýz tablo’nun rengin’de,
Dipsiz kuyunun derinliðin’de,
Yaðan yaðmur tanesin’de,
Þimþek’in sesin’de...BEN...varým.

Zalimin öfkesin’de,
Mazlumun ahýn’da,
Masum çoçuðun gülüþün’de,
Ýhtiyarýn baston’un da,
Bir avuç dua’da...BEN...varým.

Uzanan elde,
Merhamet timsali yürek’te,
Dost’un baþýn’da,
Düþmanýn ayaðýn’da,
Çirkin insanýn çirkin gülüþün’de...BEN...varým.

Þairin sözün’de,
Kalemin ucun’da,
Sazýn telin’de,
Türkün’ün akýþýn’da,
Özlenen sevda’da...BEN...varým.

Adý olmayan aþk’ta,
Bilinmeyen güzellik’te,
Ney’in sesin’de,
Mecnun’un dilin’de,
Leylanýn beklemesin’de...BEN...varým.

Esen rüzðarýn uðultusun’da,
Ateþin sýcaklýðýn’da,
Soðuk havanýn titremesin’de,
Serçenin kanadýn’da,
Kartalýn pençesin’de...BEN...varým.

Göz kýrpan yýldýz’da,
Kamerin aydýnlýðýn’da,
Doðan güneþin batan kýzýllýðýn’da,
Yeþil örtüye bürünmüþ toprak’ta,
Zerreden þems’e uzanan yol’da...BEN...varým.

Varlýk için’de...BEN...varým.
Hayat için’de...BEN...varým.
Yokluktan bihaber’im...
Sosyal Medyada Paylaşın: