KÖYLÜYÜM 2
Kravatla baðlý deðil boyunum,
Zamanla çýkacak türlü oyunum,
Kýþý çýkarýrsa üç beþ koyunum,
Kös koyunu hain, güden var beni.
Dere tepe gezer düþer tozarýz,
Bizi bilmezleri çizer bozarýz,
Biz kuzu deðiliz kükrer azarýz,
Boyun kýldan ince, eðen var beni.
Elimizden ucuz çarpar alýrlar,
Lüks dairelerde yaþar kalýrlar,
Bizlerin hakkýný nasýl çalarlar,
Kalemle usulce, döven var beni.
Düzeni kötüler kendine bakmaz,
Büyük küçük bilip saygýyý takmaz,
Ne oldum delisi koltukta akmaz,
Sözümü anlayan, sezen var beni.
Takým elbisede sinsi gezenler,
Etiketsizleri gizli ezenler,
Hortum kokusunu acil sezenler,
Kapýdan iterek, geçen var beni.
Fikrimi sormadan tören yaparlar,
Onlar akýllýdýr hemen kaparlar,
Hortumu beraber yutup saparlar,
Kelepir fiyata, satan var beni.
Kemiksiz et sandý süper beylerim,
Bu baþla daha çok secde eylerim,
Sahip çýkan biri yoksa neylerim,
Her sözümde mahcup, eden var beni.
Yaratan hakkýný önde sayarýz,
Biz kuru ekmekle her gün doyarýz,
Aç mide üstüne taþlar baðlarýz,
Kesmeyen týrpanla, biçen var beni.
Kývýrmanýn türlü çeþidi çýkmýþ,
Bey efendi bizle uðraþtan býkmýþ,
Kafa tutanlarý hep hapse týkmýþ,
Çorak topraklara, eken var beni.
Eðri þapkamýza güler sokakta,
Aslýný unutan gider atakta,
Dursunî miskindir atar batakta,
Seçimler yakýndýr, duyan var beni.
01/12/2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.