SEVEN SEVDİĞİNİ
SEVEN SEVDÝÐÝNÝ
Seven sevdiðini hiç öldüremez
Seviyorum deyip öldürüp gittin,
Geride kalaný hiç güldüremez
Seviyorum deyip öldürüp gittin.
Sevgiler büyüttük daðlarca yüce
Aþkýmýz yanýnda dev aþký cüce
Sen benim baþýmda taþ oldun ece
Seviyorum deyip öldürüp gittin.
Ýstikbal düþünüp kol, dal atmýþtýk
Gök yüzüne martý ile ermiþtik
Kardelence güneþ yüzü görmüþtük
Seviyorum deyip öldürüp gittin.
Güneþ istiyorduk güneþi bulduk
Sen bana ben sana sevgili olduk
Saygýyý besledik sevgiyle dolduk
Seviyorum deyip öldürüp gittin.
Evrende yitik iz senden hediye
Bu devin aþkýný unutmak niye
Ayrýlýkla ölüm ayný seviye
Seviyorum deyip öldürüp gittin.
ÝSMAÝLOÐLU’yum olmuþum naçar
Sevgiden bunalýp sevgili kaçar
Bilmem baþkasýna gönül mü açar
Seviyorum deyip öldürüp gittin.
---- 12.01.1962 - Afyonkarahisar
Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ – Ýstanbul.
………………………………………….
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.