Solgun Sonbahar Yaprakları gibi...
þehrin ýþýklarý yýkýlýr üstüme
gecenin hüznü çöker yavaþça yüzüme
ararken bir çýkýþ kaçar gibi geceden
yükselir gönlümde sabahýn o aydýnlýk þevki
karanlýk , korkulu rüya gibi geceden kalan
bir kelebeðin kalbinde atsada yüreðim
çýrpýnýrken hayat kanatlarýmda umutsuzca
ne zaman bir gelin arabasý geçse önümden
o bembeyaz gelinlikte kamaþýr gözlerim
alýr beni götürür beyazýn derinliklerine
bir taç gibi baþýnda papatyalarý düþlerim
sonra bir duman gibi kaybolur gözlerimde
eski bir fotoðraftan kalan soluk yüzler
solgun sonbahar yapraklarý gibi
ayaklarýmýn altýnda ezilir zaman
vaktin geldiðini düþünürüm
o yaþlý gözlerle bana baktýkça
sonra çocukça bir heves ,
yeni bir oyuncaða sahiplenmiþ gibi
bir umut doðar içimde
ellerimde titrer hayat iþte o zaman
bir bahar þenliðinde
zamandan hayatýmda arda kalan zaman.........alibaba 14.Haz.2016 /güre
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.