ne
Apollon’un Can Kırıkları
nesya
Apollon’un Can Kırıkları
Gece dayandý sabaha tüm gerçekliðiyle
Ben ise bir yalandan ibaret.
Komþumda kadýnlarýn çýðlýðý kulaðým saðýr.
Bebelerin korkulu gözleri ve gece nelere gebe.
Amansýz bir týrmanýþta azrailin korkulu düþleri,
Düþler düþündüklerimiz.
Apollon indirdi tacýný Daphne’nin.
Fýrlattý sular sel oldu.
Ve haykýrdý gözyaþlarýna sevgisinin.
Birlikte aðlayalým aþksýzlýða !.
Ýnsan kanýndan beslenenlere,
Babasýný arayan çocuklardan pay çýkaranlara.
Kirliliðin bu yüzüne, yüzsüzlüðüne.
Ahkam kesenlerin basiretzizliðine
Sübyan kullananlarýn kahpeliðine.
Aca açýða yurtsuzluða,
3 maymunu oynayanlara….
Sel oldu gözyaþlarý ters yöne.
Göl oldu, yitik umutlar doðdu.
Ahhh Daphne !
Gel sarýl bana hiç yapmadýðýn gibi.
Buna ihtiyacý var insanlýðýn.
Sýký sarýlmaya, sevgiye.
Hakka dönük, haksýzlýða karþý durmaya.
Ýþte o zaman dinecekti Daphne’nin gözyaþý
Ve dünyanýn baþýna konacaktý Daphne’nin tacý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.