’’Boþluktan çýkamayýp yüreðime su serptiðim gecelere;
I
Ellerimi yalnýz býrakma satýr baþlarýnda
bu yokluk bir öyküden geliyor
belki mutlu bir son oluruz hikayenin sonunda
karanlýkta yýkanýr gözlerim belki de
sen gecenin karanlýðýna aldanma
yýkansýn gözlerim
gece lambalarýnda insan oluyorum
kendimi hatýrlýyorum o vakit
pazar arabasýyla annemin peþinden koþtuðum
yerlerdeki çürük meyvelere anlam veremediðim zamanlarý
hemen alev almaya müsait kibrit gibi uzanýyorum yataðýma
eridikçe içim ayaklarýmdan karnýma çekiliyor hayatým
o zaman kafamda bir engizisyon mahkemesi toplanýyor
çekiliyorum sorguya önce kanatlarýmdan baþlanýyor
yýkansýn gözlerim ellerimden baþlayýp
yýllarca böyle uyudum sanýrým
tanrý beni bu þekilde býraktý hayata
üzüntüden hep bunlar
karaciðerimi de bunca yýl kara zannetmiþtim
fazla kararsýzým bu hayat için
bitmeye müsait kurþun kalem gibi
soyuluyorum geceleri gizlice
üstümde daima silgi tozlarý
yok olmaya razýyým artýk
kazýyorum mezarýmý sivri tarafýmla
ellerim göðe bakacak bedenim biraz yatýk
II
annemin þiir defteri olmadý hiç
ama yemek kitabý vardý
babama yazýlan þiirler buradan geçiyor
zaten þiir gibi kadýndý
sonra yapraklar düþtü
sarardýkça sarardý
yýkansýn dediðim gözlerimin içinde
Tanrýyla bu kadar samimi deðildim
geçen beþ yýlýma kýyasla
gittim.Ýbadet edebileceðim her yere
gözlerimle aldým abdestimi
yýkandý gözlerim üç kere kirpiklerimden
üç kere içinden
güzel görmeye baþladým sonra
geriye hariç ne varsa senden
limon aðaçlarýnýn taþýdýðý güneþlere sarýldým
bir çingene de gördüm gözlerini
bir ibadette rastladým sevgine
bir karakolda gördüm ellerini
hiç göremedim seni
daðýlmýþken dört bir yana
en son þark da duymuþlar sesini
hemen gel yýkansýn gözlerim
üzerime kalemler yürüyor
ellerimi yalnýz býrakma satýr baþlarýnda.
’Gök çe’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Trım trak Minik akordiyon