Tatlý muhabbetle baþlarlar lafa,
Ýnanmamak için el olmak lazým.
Bu kadar yalana bu kadar gafa,
Aldýrmamak için kul olmak lazým.
Cahil olan âlimleri týrstýrýr;
Zalim, dar yollarda mazlum kýstýrýr;
Yavuz hýrsýz ev sahibi bastýrýr;
Bildirmemek için zül olmak lazým.
Ýþini bilenler kirden arýnýr,
Ýþini bilmeyen alçak sürünür,
Bakarsan içinde nefret görünür,
Gördürmemek için tül olmak lazým.
Dünya mallarýna tapanýmýz çok!
Kendi içimizde yabanýmýz çok!
Sürü toplumuyuz, çobanýmýz çok!
Derler bir çobana yol olmak lazým.
Kimine baþkanlýk sevdasý düþmüþ,
Kimi muhalefet odunda piþmiþ,
Ýnsanken, insana kul olmak düþmüþ,
Hepsinin üstüne çul olmak lazým.
Yazarken haddi mi aþýyoruz biz?
Kanayan yarayý kaþýyoruz biz;
Böyle bir ülkede yaþýyoruz biz;
Çýldýrmamak için del’olmak lazým.
Kimisi aç açýk, kimisi semiz;
Coþari bu ülke bizim ülkemiz.
Dilerim niyetler olsun tertemiz;
Garip sofrasýnda bal olmak lazým.
Ýbrahim COÞAR