bu gece yine sustu yüreðim
daldý gitti gözlerim derinlere
geçmiþi andý senle geçen günleri
adým adým dolaþtýðýmýz yerleri
özleminin hasretini yaðdýrdý
karanlýk gece üzerime
konuþmaz oldu dilim
yanan bir ateþ gibiydi yokluðun
sönmek bilmedi içimde
sense kendi dünyanda
benden bir haber yaþarken
belki de hiç düþünmedin beni
ve de bu gecemde sesiz ve sensiz
yoruldu artýk bedenim yokluðunla
suskunum suskun
sen bunu anlamsan da
kýrgýným hayata
sensiz geçen her anýmda
yine bu gün ben küskünüm
seni bana vermeyen
zalim kadere ve yaþamaya
küskünüm küskün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.