DAHA DÜN GİBİ

Çadýrda doðduðum ilk gün dün gibi.
Hasý gitti pasý kaldý elimde.
Ýlkokul günlerim daha gün gibi.
Tadý gitti adý kaldý dilimde.

Altý kilometre her gün yürürdüm.
Bir gaz lambasýyla ödev dererdim.
Büyük adam olmak, hayal ederdim.
Hayallerin yâdý kaldý gülümde.

Ortaokul, lise yýllarým nerde?
Kelaynaða döndüm, saçlarým yerde.
Uyanýklar buldu varmadým merde.
Yaralarýn kodu kaldý belimde.

Askere celp geldi, yirmiydi yaþým.
Teskere alýnca iþsizdi baþým.
Yuvadan atýlan garipti, eþim.
O günler çok katý kaldý halýmda.

Devlete bir giriþ kapýsý buldum.
Ýmtihan kazanýp koltuklu oldum.
Yirmi beþ yýl bitti emekli kuldum.
Yarým asrýn adý kaldý kelimde.

Kim bilir var mýdýr mutlu günlerim?
Belki köþelerde sessiz inlerim.
Adres deðiþince biter ünlerim.
Eti gitti kasý kaldý kolumda.

Tek baþýma evde çöktüm masaya.
Bel büküldü, iki el bindim asaya.
Dursunî devamlý düþtü tasaya.
Asý gitti yasý kaldý gölümde.

Dursun Yeþil - 2008



Sosyal Medyada Paylaşın: