gitme
hançerin kaný akar güle saplandýðýnda
yalnýzdýr sinemde açan her gonca yara…
gölgem güneþsiz
saçýmda yalancý bir bahar tütmekte
aklým bulutlu
“ha yaðdý ha yaðacak buðusuna kurak ýrmaðým saçlarýndan”
hiç tam olamadýk
ya bir eksik
ya da bir hiçtik içtiðimiz tüm yaðmurlarda
üþüdüðümüz denizler kadar tuzdu nefesimiz
uçurumlar kadar keskindi çizildiðimiz yürekler
.
...
.
suskunum suskunluðuma
yorgunum yorgunluðum kadar tüm çekip gitmelere
hiç bir sokaða
hiç bir þehre sýðamýyorum
gidiþine ördüðüm tüm kuyulara düþtüðümden beri
sýzmýþým kalemimin ucuna
hiç bir satýr
hiç bir þiir içinden kusamýyor beni
öp beni renksizliðimden
ya da bir gökkuþaðý sýva dudaklarýma
savur tüm çiçekleri gamzelerinden
ya da en bakýrýndan bir güz eyle gönlüme
aðaç ol
dal ol
düþen son bir titrek yaprak ol
süpür süpürebildiðin kadar düþlerimi gülüþlerinden
ya da tut sýmsýký en sancýlý ayrýlýðýn buz tutmuþ ellerinden
yankýsýz bir daðým
patikalarým sisli gözlerim gibi
zirvem kadar yalnýzým aðaran saçlarýmda
yuvasýz bir kartalým pençelerim kendime
içimdeki baðlara aþk deðdi
suskunum tüm gitmeler tane tane
içimdeki mahzenlere aþk deðdi
ayrýlýðým tüm gitmelere yudum yudum
sarhoþluðumdu sana yakýnlýðým
n’olur sende çekip gitme
yorgunum yorgunluðum kadar tüm gitmelere...
ilhanaþýcýhaziranikibinonaltý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.