Bana atýlan tüm taþlarý sen topla,
Eðer hüznümden kimse anlamamýþsa,
Son duraklarýn kýymetini bilemedim itiraf ediyorum ama...
Bana her seferinde bedevi bir hayatý sunuyordun,
Ki ben buna alýþkýn deðildim,
Gözyaþlarýmdan anlýyorum...
Neden bana bir önerme sunmuyorsun,
Kederlerimi içine atacak bir kuyudan önce...
Ya da ne dersin benimkine?:
-Senle ayný þiiri düþünüyoruz,
Çýplakken gözlerimiz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.