yüzyıllık yalnızlık
Deli bir çocuk edasýyla koþuyorum sokaklarda,
limitsiz bir bekleyiþ oluyor yüzyýllýk yalnýzlýk..
Arka bahcelerinde arýyorum hayal meyal,
Dudaðýmda silik izli mayýnlarý.
Ýstanbul oluyorsun birden
Göðsümün orta yerinde gökyüzünü avuçlayan gözlerinle
Orhan veli oluyorsun
Balýklarýn sessiz týnýlarýný dinliyoruz birlikte..
Bir antikçað kentinden geçip
Heykellerin suskun soðukluðuna gömülüyoruz.
Uçurtmanýn ipleri gibi,yüzyýllýk yalnýzlýk..
Bardaðýmda aksi koyu harelerin,
Parmaklarýmda tarihi canlý bir koronun,
Eski,ahþap bir konaðýn içine süzülüyoruz...
Gülüþlerine ekleniyor mürdüm eriði öyküler.
Saklanýyor köþe bucak bizden
Bir pencere kenarýndaki özlemler..
Sancýlýdýr,hoyrattýr,ýssýzdýr..
Uçurum kentinden aþaðý inen rüzgarýn
Mayhoþ çýðlýðýdýr þimdi
Yüzyýllýk yalnýzlýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.