Bitti aþk denilen kavram, silindi yuregimden Hep bir yara aldý gonül sevdiðinden, derinden Sevdikce kahroluyor insan ogrenince bunu zalimden Tren bekleyen yolcu gibi bekliyorum hangi vagona binecegimi bilmeden.
Yalan dünyada doðruyu aradýðým icin suçlu olan benim belki de Mutluluk bir oyunsa fýrlattým oyuncagýmý taþ baglayýp denize Cocuklugum sallanýyor park bahcesinde gencligim ise yýkýk bir harabe Vur ustam kaldýr kadehi, yapamadýðýmýz serefsizliðe...
AþK ÞeHiDi
Sosyal Medyada Paylaşın:
aşk şehidi 59 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.