BİLEMEDİM

bugun yine seni çok özledim ahmedim
içim cayýr cayýr alev alev
sensizlikle pare pare oldu tüm benliðim
sen ki karanlýk sabahlarýn aydýnlýgý
sen ki gülen yüzüm
doðan güneþin parlaklýgý ayparem
tutan elim
sen canýmýn parcasý evladým
bugun yine sensizim ve ben seni çok özledim

her geçen gün azalacak bu acýn diyorlar
ne çok yanýlýyor insanlar
yokluðuna alýþmak havasýz kalmak gibi birþey
sensizlik pare pare yara içimde
her gün bir diðeri kanýyor
her gün biri sýzýyor oluk oluk kalbimin orta yerine
seni ölesiye özlüyorum
bundan sonra kimselere oðlum demem
sende sonra bir oðlum olsun da istemem
sen benim biriðimdin
hep öyle kal
ne uzak yollara ne gelinmez diyarlara gittin ki sen
ak kefene sardýlar narin bedenini yittiler
bilsemdim
tek tutam saçýn alýrdým yadigar
þimdi kirli çamaþýrlarda saç tellerine bulmak mükafat bana
aðzýnda düþmüþ bir tek çekirdek kabugu kalýntýsý hazine bana
kalbim cayýr cayýr
bugun yine sensizim ve ben seni çok özledim ahmedim

nokta ana aðýdýný dinler iken ne çok aðlar idim
bilmezmiþim bana yazýldýgýný
nokta ana gibi kaldým öyle bir baþýma
ne gelin alabilceðem sana
ne gelin alaylarý kurduracagým ne eþsiz ziyafet sofralarý
ne davullar vurduracam düðün alayýnda
öyle ýpýssýz kaldý bu dünya bana
nasip deðilmiþ bilemedim

bilemedim bir tükenmez dertmiþ evlar acýsý
bilemedim pare pare yanarmýþ içim dýsým
biledim bedenim ihtiyarmýþ da derdim gencelirmiþ her geçen gün
bilemedim
ve tüm cümleler beni sarýp sarmalarken yine yoklugun
yine ateþin ve senden kalan boþlukta
sensizim ve seni çok özledim...

Sosyal Medyada Paylaşın: