Olmayana varmak gibi bir şey

Bu o gün deðil
penceremden sarkan düþler ziyan
ruhumda denizler ötesi bir ütopya
uzunca bir düþ
kýtlýk baþýnda insan
uzanýrým, kurumuþ dudaklarýmla
meyhanede solumuþ aþklar izinde bir insaným
delirmiþ, cenneti boylayan sular
sular geçit vermez yabani sevdalara
ayrýlýk deðil defterleri dokuyan
o mevsimdir bizi zincirlere vuran
saçlarým aðarlaþmýþ
sokaklarýn bastonlu yiðidiyim
þimdi ülkemde yaþanmaz sevgiler
onlar iki büklüm
iki yol ayrýlýðý
dualarýnda eksik kalan benim oysa
eksik kalan onun düþleri
hiç sevmedim ki ben kalabalýðý
kalbinin aynasýnda duran çýðlýðý
o da bilmez beni
bu gün o gün deðil
bu olmayana varmak gibi bir þey
elalemin sancýsý
komþunun acýmasýzca dili
dertten anlamaz bir halk yumaðý
bu gün o gün deðil
çehresine ay nakýþlý güller döktüðüm
gözlerinin içinde yýllarca uyanýk kaldýðým
suskun, garip bir gün
oysa
dýþarýsý ne yaman
ne aðýr bir çýðlýk var ötede
rengi bozuk bulutlarýn seyrinde ilerleyen
acýmasýz konuþmalara yer veren bir gün
bu gün bizim deðil
zaman yoksun
bizi bilmez ay ýþýðýna asýlmýþ yýldýzlar
onlar gece sancýsýdýr
bir bir kayýp da giden
tenime yapýþýr aðýr bir ter
tüylerim diken diken
bu beden benim deðil
zincirlerini çoktan kýran...





Sosyal Medyada Paylaşın: