Hiç özlemedinmi sürmeden elimi, yüzünü gözlerimle seviþimi? En ince çizgisine kadar seni ezberleyiþimi? Küçük bir çocuk veya, sorumsuz umursamaz çýlgýnlýðýna raðmen, seni hep af ediþimi? Seni herkesten kýskanýp, günlerce küsüþümü? Uzakta olmaný kaldýramayýþýmý? Hasreti acýyla yaþayýþýmý? Özlemle þiirler yazýþýmý? Acý sözlerinle, darmadaðýn oluþumu, hiç özlemedin mi? Hiç sormadan yüreðime giriþine, hayatýmý deðiþtiriþine, aldýrmadan, yok oluþumu? ----- Ben; yanmaný sevdim senin. Hep yanýmda kalbimde olmaný. Gözyaþlarým mürekkep edip þiirlerime, satýrlarýma akmaný. Yüreðimde atmaný, ve, delice kýskanmaný, sevdim. Kýsacasý, ’Aþk’ýmý sevdim. Halâ kendime gelemediðim, gülüþünü. Ben, seni sevdim, sen oldum. Gördüðüm o ilk an, gözlerinde, kayboldum. ----- T.C.Nigâr Güler. 07.06.2016.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.