I
Gün oldukça esmer
týrnak aralarýma kadar
kýsa bir aþk molasýndayým
senden oldukça uzak
ince bir tülden izliyorum bedenini
elimde küçük bir ayna
yaþamak bu olsa gerek
saçlarýma düþenler kadar kurak
gün oldukça esmer
ellerimde bir tutak
II
kendime olan korkumun bir bedeli
yaþadýðýmýz beyaz seviþmeler
bir soytarýnýn elinde konuþturuluyor
bir yobazýn elinde buruþturuluyor
dudaklarýn kadar kýrmýzýyýz
üþüyen ellerimiz kadar soðuk bu sabah
dokunduðum yerlerin acýyacak belki de
korkuyorum bu aralar kendimden
zamanýn kurduðu salýncakta
baþým dönüyor günden güne
ve ellerimde kalanlar
sen tutulmasý yaþýyor
III
gözlerim bir hüznün istilasýnda
gömleðimin düðmesi gibi yükseliyor
alaturka yaþýyorum artýk
belki gerçeklikten de uzak
göz bebeklerimin dehþetli üþümesi
korkularýmýn somutlaþmasý belki de
ellerin vardý öpülesi
bir þehre köprü olabilecek kadar pürüzsüz
hoþ geldin dünyanýn gökyüzü
býrakma artýk nisan yaðmurlarýný
buz olalým tekrardan
eriyelim topraða
bu bir iniþ deðil yükseliþ olsun
prangalar býrakacaðým kapýna
IV
yüzüm mekke ellerim medine dilencisi
bugün ilk defa korktum kendimden
bu yeni bir facia sanýrým
aynalar iki yüzlüymüþ seni görünce anladým
ben yýllar önce annemin
sýcak suda haþladýðý çocuktum
hangi ara piþtim hangi ara yandým
korkuyorum her adýmdan
bana ne oldu
bunca rehavet neden
en sen yine korktum
aynada kendimden.
’Gök çe’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Minik akordiyon Trım trak