“Kýþ zamaný karpuz yenir mi?” derdi annem. Oysa ben karpuzlarý her mevsim sevdim. Ýlk yazýlarýmý karpuzlara yazdým. Ýlk tarihleri onlara attým. Ve ilk sevdiklerimin ismini. Hatýrlarým hala annemle, Tarlamýza ilk karpuz ekiþimizi. Ve ilk çiçek açýþlarý. Karpuzlara dönüþmesi ne güzel Allah’ým. Karpuzlarý sevdim bir dost gibi. Korkuluk da yaptým bir vekil gibi. Karpuzdan kandil de yaptým çocukluðumda, Ve karpuzlarý özledim her hastalanýþýmda. Her kar yaðýþýnda zatürre olduðum gün gibi, Üzüldüm her zaman karpuzlar çürüdüðünde…
*
Sosyal Medyada Paylaşın:
Postmodernizam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.