Yine Hüzün
Gönül dünyasýna çökünce hüzün,
Baktým ki ýslanmýþ, gözleri yaþlý.
Sordum ne oldu da eðildi yüzün,
Dedi ki düz yolum oluyor taþlý.
Attýðým hiçbir ok hedefi vurmaz,
Arkadaþ ve dostlar halimi sormaz,
Bir iþe baþlarým sonuca varmaz,
Yaptýðým her iþim kalýyor baþlý.
Hüzünden bahsettim baþlarken söze,
Tozpembe görünmez bu hayat bize,
Tek kârim dünyada diyeyim size,
Gönlümün güzeli, yâr kalem kaþlý.
Feleðe seslendim, bitsin bu çile,
Hasret kaldým, güler yüz tatlý dile,
Ne yapsam, neylesem hepsi nafile,
Feleðin çemberi bizden telaþlý.
Dertli, bu hayatý dile getirdi,
Ýnsanoðlu, hangi iþi bitirdi?
Hani bu dünyadan kim ne götürdü?
Ýster çok genç olsun, isterse yaþlý.
ERDEMLÝ-22 Þubat 2016 Pazartesi
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.