gülüþünden artakalan günleri yaþýyorum... doðuyor gün doðmasýna güneþ aydýnlatýyor yine sabahlarý ama daha bir soluk renkler çiçekler daha bir solgun... çocuklar daha bir yalnýz gülüþler daha bir sancýlý...
bir fotoðrafýn bile kalmadý ardýndan oysa, düþlerimden gözlerimin içinden bir baþka yerde...
sesinden artakalan günleri yaþýyorum... þarkýlar çalýyor yine þiirler yazýlýyor hâlâ dönüyor mevsimler de inatla ama gülemiyor içimde çocuklar.. ’bilmiyorsun ölüyorum, yokluðuna en çok ölmeyi yakýþtýrýyorum..’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Emre Suci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.