HÜZÜN (82)

HÜZÜN (82)

Bir rüzgar baþladý yine kýbleden.
Yapraklar uçuþur gönül bahçemden.
Bütün benliðimi bir hüzün sarar.
Kuþlar hep kaçýþýr gönül bahçemden.

Durmadan ne ister acýlar benden.
Hicran ve hüzündür hep gelip giden.
Neden kaybolmuyor gitmiyor neden.
Bunca karanlýklar gönül bahçemden.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ordu, 25/12/1971 Cuma
Yayýn : 05/06/2016 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1026915/

(Lise 1.sýnýfta yazdýðým bir þiir.)

Sosyal Medyada Paylaşın: