GÜL AŞKIM

Ne gözlerini ediyor bu hayat,
Ne de heyacanýnýn bir zerresini,
Ama yaþýyorum öylesine,
Çektiðim isyan tetiði,
Yanan külümüz,
Ya da ölümüz...






Gözlerini etmiyor,
Tüm renkler birleþse,
Yeþil gözlerin kadar Parlamýyor.




Aldýðým tüm nefeslerin Üstündesin sevgilim,
Sensin ruh denen gülümüz.
Aþk ile çalýþýr kalbimiz,
BÝr gerçek var ki;
Biz seninle bütünüz,,





Gözlerin;
Bir su derinliðin de...
Ve güzelliðinde
Aþký ruhuma içirdiðinde
Kutsaldýr yaþadýðým yer.





Gözlerin özlemlerimin
Madalyasý...







’’MÜKEMMEL;SONSUZDUR.’’







18.3.2o15 Erdemli

Mersin 22.o5




Sosyal Medyada Paylaşın: