KAL’BE TEMENNÝ..
Etrafýma iyiliðe meraktým,
Çoðu zaman kin, nefrete ramak’tým,
Onu týrmalayan demir taraktým,
Beni bir tarafa yýkmasa bari.
Ne acýya göðüs gerdi bilseniz,
Arttý,eksilmedi derdi bilseniz,
Kimler sana nankör oldu diye sorsaniz,
Her derdi ortaya dökmese bari.
Nice nankörleri,sardým baþýna,
Çoðu hiç gitmedi, onun hoþuna,
Paramparça oldu,boþu boþuna,
Artýk þu sözümü tutmasa bari.
Sebep oldum,kötüye bel baðladý,
Bazý bazý,gizli,gizli aðladý,
Gittiði çok ýssýz,bir dað yamacý,
Aþaðýya kendin atmasa bari.
Baþýna çok dertler açtým sanýrým,
O nerdeyse ben peþine varýrým,
Ben onu tam,elli yýldýr tanýrým,
Tekleyip canýmý sýkmasa bari.
Meyletmiyor artýk dünya malýna,
Yaranamadý ne bacý,nede gardaþa,
Þu bedeni pul pul edip harcasa,
Emmiden,Dayýdan kopmasa bari.
Bazen yumuþaktý,bazen sertleþti,
Yaradanla sessiz, sessiz dertleþti,
Erol,nankörlerden umudu kesti,
Bir daha sözümü tutmasa bari.
09.05.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.