Sevmeli insan, Yaratýlaný yaratandan ötürü. Ayrýmsýz bilmeli her þeyi. Doðayý sevmeli dört mevsim, Yazý yaz gibi baharda yaðmurlarý Kýþý kýþ gibi sevmeli, Hüznü yaþarken de hazaný sevmeli. Geceyi düþünsene, Her þeyin muhasebesi dökülür kalbine. Sanki gündüzleri koyu verdik çuvala. Aþk ile sev geceyi de gündüzü de, Tüm mahremiyeti gündüz de haram Gecede ise özel kýlasýn yaþamýnda. Sevki sevdiðin bile kýskansýn seni. Yaðan yaðmurda topraðýn serinlemesi gibi, Esen rüzgarda yapraðýn raksý gibi, Kokla, öp okþa hayatý sevgilin gibi, Sahip ol ona AÞK ile. sevdiðinde, Sevildiðini yaþayarak bilsin.
Recep Kahvecioðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
R.KAHVECİOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.