ne oldu
yine deðiþti çehresi
biraz daha ala boyandý ülkemin yüzü
güneþin önünde perde perde bulutlar
çetrefilli oyunlar oynar
gecenin rengi mateme döndü mor daðlarda
birazcýk gülümsese tebessüm etse bile!
sevinci yarým kalýyor alt dudaðýnda..
tüllendi afakýnda yüzyýllýk soykýrým hikayesi
dibi görünmez bir tünel
gölgelendi perdeler bulutlar arasýnda kaldý mavilikler
beklemeye tahammül kalmadý artýk
sýnýrý aþtý
dini basamak yapmýþ keseri kendine yontan
adelet avcýlarý hüküm sürüyor
ayaklar altýnda alýnmýþ alýnteri çiðnenmiþ diyarýmda..
her gün bir baþka tufan boðdu ülkemin yüzünü
ezdi halkýmýn gafil yüreðini
yokluk mu yoksulluk mu?
aðzýný baðlayan belini büken
yoksa sahte sofular mý dilini baðladý
caný yansa bile sesi çýkmýyor
bir tas çorbayý kaynatmaktan aciz
yoksa iþlemez mi oldu kafatasý
marketlerde ki glütenli glügozlu hazýr yemeklerden
eli kolu baðlý külfi can hak mý üþenmektek mi?
þu kurbaðalar bile
yüzmüyor vak vaklamýyor
yeþil sularda..
içerden vurulduk kahpece
bi çare yüreðim artýk susma!
susma de be artýk sende!
duymaz görmez olduk
dökülen akan kanlarý hissetmez olduk
yüzgöz olduk bitmeyen acýlarla
her söz bir þarapnel parçasý gibi indi yüzümüze
arasan bulamazsýn dünyanýn hiç bir yerinde
dörtbaþý mamur çulsuz bir çoban
desem ki; çobana hakaret
keþke! olsaydý.. baþýmýzdakilerde
o daðlar baþýnda çobandaki yürek!
oydular memleketin yüzyýllýk mirasýný
Atanýn kemikleri sýzlar tepeden týrnaða
ah olsalardý bir küçük parmaðýnýn týrnaðý
ama olamadýlar anlamadýlar dinden imandan
böylesi bir lider bin yýlda bir gelirdi bir devlet baþýna
lakin; yavaþ yavaþ resimlerini indirmekteler... söktürmekteler
makamlarý makam sayanlar koltuklarý arkasýnda ki duvarlardan...
Ah! bir daha çýkmaz onun gibisi onun eline su döken!
mavi gözleri bir ummana bedel!
gökyüzü gibi omuzlarýnýn güvenli çatýsý!
ulu çýnar çam bölmesi babacan anaç bir yürek!
o müthiþ zekasý tüm dünya hayran!
onunla er meydanýydý her meydan!
o bir devlet yarattý Allahýn izniyle
koskoman! enkaz yýkýlmýþ bir imparatorluktan sonra;
Ah! yalnýz aðlamak aðlamak ülkemin kaderi midir?
yüreðinde izi kalýr en derin yaranýn insanoðlunun
oturup elini kolunu baðlayýp aðlamak çare olsa;
hepimiz oturup birlikte halimize aðlayalým!
yabancý sesleri sardý diyarý mý
kýmýldamaz kollar toplamaya enkazýný
... nerelisiniz? soruyorum...
oðlum; kendi ellerinizle kazýyorsunuz kendi mezarýnýzý
gümüþ tepside sunulmadý bu vatan!
asil kan sende mevcut kalk ayaða þahlan!
dört tarafý kýzýla boyandý ecdat kanýyla
bakýyorum.. sizin derman kalmamýþ dizlerinizde... üþenmekten!
refah içinde oturduðundan beri sizler...
unuttunuz... milletin ne çektiðini..
uçurum gibi açýlmýþ yarasý halkýn!
sallanýyor ülkemin üstünde doðan güneþ!
o gölgesi unutulmuþ kýrýlmýþ içinde þevkin!
sönmüþ yüreðinde vatan ateþin!
yarýsýný küstürdünüz milletin!
bacasý tüter mü ocaðýn sanýyorsunuz? Adaletsiz...
Bak yine ismi lazým olmayan bir ülke soykýrým ilan etmiþ!
eteðinde yeþillerini kirletmiþ
ayný masada oturup el sýkýp ayný sofrada kaþýk salladýðýn maþuk!
yine dost dost kazýðýný atmýþ!
tarihi tekerrür hani o hatýrlar mýsýnýz?
osmanlýnýn yanýnda görünüpte sað gösterip sol vuranlar..
artýk daha ben ne diyeyim!
din iman diye çýktýnýz yola!
düþman oldunuz kendi yaðýyla kavrulan vatandaþa!
silahlar yýðdýrdýnýz mayýnlar döþettiniz kýrsallara gýk çýkmadan
yumdunuz gözünüzü böldünüz halký koltuk sevdasýna!
on para etmez yaptýðýnýz iþler bir ülke huzur içinde deðilse;
ondört yýlda yap- boz tahtasýna döndürdünüz
yaptýðýnýz yollarý sel aldý alt yapýsýz þehirler
tuþ takýmlarý puþt takýmlarý doldu
kadýn kýz çocuk ölümleri tecavüzleri arttý
giren çýkan belirsiz ülkemizin sýnýrlarýný
hani derler ya duman tütmez ateþ olmayan yerden!
diþ karýþtýrmaya yarayan kavak aðacýndan yapýlmýþ bir kürdan!
belki de daha faydalýdýr sökülüp atýlmayan
aðýzdaki çürük diþten!!!
bu þiir bitmez...
Nurten Ak Aygen
04.06.2016