Yaralý ceylan gibi kan düþürürken gözün Yinede susuyorsun kendimden biliyorum Gururun izin vermez bozuk deðil ki özün Belli kan kusuyorsun kendimden biliyorum
Yerlere serpilirken bir zamanýn baþtacý Hayat iþte birtanem hayat zehirden acý Sineyin ortasýnda çýrpýnan kýrlangýcý Tutupda kesiyorsun kendimden biliyorum
Fýrsat vermeyim diye dik tutarak baþýný Bulamazssýn yanýnda baþýný gardaþýný Hele akþam olunca o gönül ataþýný Baðrýna basýyorsun kendimden biliyorum
Yaralý bir kuþ gibi býrakýnca ardýnda Fay hatlarý çatlarmýþ bir bir gönül yurdunda Yar sevgili peþinde sende evlat derdinde Hayata küsüyorsun kendimden biliyorum
Kul Garib’im periþan þu halime baksana Gölgen bile ayrýlýr ihanet eder sana Gece duygularýný dizssen de yana yana Þafakta asýyorsun kendimden biliyorum
Emine Çerçi
Sosyal Medyada Paylaşın:
emine çerçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.