SON DAMLA

Bir avuç mutluluktu isteðim;
Sonbaharda dallarýnýn yapraklarýný býrakmasý gibiydi gidiþin.
Bir küçük sýcak bakýþtý isteðim,
Yazýmý kýþa býrakan mevsim oldu bakýþlarýn.
Ellerinden tutmadan,sadece gözlerine bakmaktý isteðim,
O da küçük bir kýzýn son hayali gibi kaldý içimde.
Bir boþluk oldu sadece,yüreðimde ki o en güzel yerin.
Kocaman bir boþluk...
Sen yoksun,yoksun ama hayalin var.
Aklýmda adýn var.
Seni anýmsatan þarkýlar var.
Küçümsediðin kalemim ve yazýlarým var.
O gülüþlerim var,kýrdýðýn yerlerden kanayan.
Umutlarým var aslýnda olmamasý gereken.
Öfkem var,hayal kýrýklýðým var,
Ve her karanlýkta yastýðýma damla damla dökülen gözyaþlarým var.
Boþ vermeyi çok istedim,çok denedim ama
Saf sevgim,huzurum,hayallerim...
Onlarýn hepsini sana uðurladým ben.
Þu kocaman Dünya da küçük mutluluklarým var benim,hayallerim var.
Herkesle kurmadýðým tek sana özel.
Aslýnda sevmeyi bilene özel.
Aðaç bile kendini seven serçeyi dalýndan kovmaz iken,
Sen sevdiðim kovdun ya beni,kalbinde yer vermedin ya bana
Avuçlarýnýn arasýna alýp da korumadýn ya beni
Gün gelecek,sende gözümden akan son damla yaþ olacaksýn;
O gecenin o zifiri karanlýðýnda,
Ve gün gelecek seninde gözlerinden akan SON DAMLA olacaðým.
Sosyal Medyada Paylaşın: