Þu bahar hüznü var ya þu bahar hüznü Yüreðin neþeye ayrýlan köþelerinde Kimliðinden hiç bir þey kaybetmeden Binlerce çiçek ellerinde Dolaþýr durur Ýzini belli etmeden
Bir mübarek mahzunluk…soylu bir keder Yarým kalmýþ aþklar kadar saygýdeðer Güneþin ýsýtýp karýn soðuttuðu Þaþkýn rüzgarlar gibi Yalar durur yüzümüzü Kýdemli umutsuzluklar ….
Ve bir köþede bekler durur Rengarenk kelebeklerin Kanatlarýna iliþmek için Uyuþuk umutlar
Þu bahar hüznü var ya þu bahar hüznü Eminim topraða damlayan can suyudur Cemreye kucak açan da o Köklere meme veren de Ve bize sevimli kýlan Sevgilinin yüzünü
Yüreðin neþeye mahsus köþelerinde Dolaþýr durur kimseye Bir þey belli etmeden Þu bahar hüznü var ya Þu bahar hüznü
Vahdet Nafiz AKSU
Sosyal Medyada Paylaşın:
vna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.