ben çocukken, kocaman bahçesi olan bir evimiz vardý babaannem her bahar, o kocaman bahçenin bir köþesine, akþam sefasý çiçekleri ekerdi hiç usanmadan benim görevimde,o çiçeklerin tohumlarýný toplamaktý ’hadi kýzým’ derdi’ topla þu çiçeklerin tohumlarýný topla ki seneye de ekelim, çoðalsýn akþam sefasý çiçeklerimiz’..... bende,o deðerli hazinenin siyah renkli inci tanelerini, özene bezene toplardým. bir tekini bile düþürmemek kaygýsýyla....... þimdi,o çiçeklerden nerede görsem çocukluðum gelir aklýma, alýr götürür beni, babaannesiyle çiçek tohumu toplayan o küçük kýzýn yanýna... gözlerim dolar, babaannem,çiçekler ve çocuk olduðum yýllarýn özleminden....
emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan sipahi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.