Şehitlerimize

Gece uzun… Hava soðuk… Ay yarým…
Bayraða sarýlmýþ Mehmet… Yâr diye…
Þiir yazar, destan düzer aðlarým
Gün doðusu þehitlerim var diye…

Gene operasyon varmýþ sabaha
Katiller Kandil’den inmemiþ daha
Secde edip elim açtým Allah’a
Yollarýný kapatmasýn kar diye…

Hain, pusu kurmuþ gurbet kuþuna
Döþemiþ bombayý yolun baþýna
Bakmamýþlar o gencecik yaþýna
Özerk olsun Cizre, Þýrnak, Sur diye…

Kýnalý kuzular bedel ödüyor
Toprak ana dertli… Feryat ediyor:
“Doydum!” diyor, “Yeter!” diyor, “Dur!” diyor
Bunca cana kucacýðým dar diye…

Tanrý’m niye bitmez milletin yasý?
Her gün baðrýn döver þehit anasý…
Düþman gani… Var mý baþka manasý…
Dünya kavilleþmiþ: “Türk’e vur!” diye…

Her gün gökte yýldýz gibi kayarlar
Bayrak bayrak musallaya koyarlar
Bitmez Anadolu… Bir bir sayarlar:
Konya, Maraþ, Antep, Niðde, Bor diye…

Fidan düþer… “Süper güçler” sevinir
Kuklalarý… Maþalarý övünür
Yetmiþ milyon aðýt eder, dövünür
Bu acýya dayanmasý zor diye…

Hele bir bak yerde yatan yapraða
Daha yemyeþilken düþmüþ topraða
Mesaj olmuþ Ada’daki hortlaða
“Vataným da Bayraðým da bir!” diye…

Güney Doðu Yemen oldu… Huþ oldu…
Mehmet’imin azmi yalçýn taþ oldu
Sonsuzluða kanatlanan kuþ oldu
Uçtu gitti… Uçmaðýna pýr diye…

Ahmet KÖKEN


Sosyal Medyada Paylaşın: