Þehvet düþtü mor’a, kýrmýzýsýnda utancýn;
Gözler bayýlýrken keyfi yerindeydi aþkýn…
Bozkýrlarýnda meleþirken ürkek arzular,
Sahte öpüþü saklandý dudaða arsýz zamanýn…
Þarap devrilirken geceye, yaþanýlan o anýn,
Yudum yudum içildiði gündü ihtirasýn…
Amansýz bir patlamasýydý tenlere düþen,
Aþkýn ateþini kusan sönmüþ bir volkanýn…
Dingin kollarýnda kaybolurken gündüz gecenin,
Yorgunluðu düþtü bedene, ar’ý kopuk sessizliðin…
Utancýn yumaðýna sarýlýrken yitik arzular,
Kýrýntýlarý kaldý geriye bitmez sanýlan þehvetin.
Ozzy…03.04.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.