gül kokusu

dünya bir handýr
gelip geçen bir sürü yolcusu olan
misafirdir insanoðlu da,göðüs kafesindeki son nefese kadar...
aslýnda ölümdür,bu yolculuða çaðýran
herkes bir yol belirler,bu sona ulaþan...
biletini kendi keser elleriyle
artýk hangi yoldan gidecekse ölüme
bir olasýlýk deðildir bu, gerçeðin ta kendisi...
evcilik oynuyormuþsun gibi düþün
annen çaðýrýr
ve itaat edersin sen ona ,oyun biter bir anda..
manidardýr bu çaðrý,
yalan dünyadan gerçek dünya ya dönüþ çaðrýsý
neler yaptýðýn,hangi yoldan gittiðin’dir önemli olan
geliþini duymaz belki çok insan ama,
dönüþün ilan edilir cümle aleme...
yaptýklarýnla hatýrlanýrsýn bundan sonra
güzel þeyler yaptýysan ne mutlu sana,,,,

bir insanoðlu iþte
insanoðlunun en kýymetlisi
o da bu dünyanýn yolcularýndan
hani herkesin bir gayesi vardý ya daha yolun baþýnda
güzel sözler söylemek,
güzel þeyler öðretmek için var edilmiþti o bu dünya da
girizgah her sözü
yaðmurla raks ettirir
dokundukça her bir yaraya....


emine rezzan sipahi

Sosyal Medyada Paylaşın: