Her gün o yerin önünden geçerken, gözlerimi yumup derin bir nefes alýyorum... O an ruhumda geçiþ törenleri, beynimde darbukalar... Çýkýp yüreðimin tepesine ruhumun seyrini seyrediyorum...arada hayal ve anýlarla rakseden seyrini... Taa kýlcal damarlarimin ritmini hissediyorum seyyah ruhumda...ve koyuveriyorum kendimi o umman-ý þuha.. Dansým beyin kývrýmlarýndan kývrak ayaklarim çýrýlçýplak... Kalbim pýtrak, ha çýktý ha çýkacak.. Sonra usulca bobreklerimden süzülürken ruhum, taþ kesiliyor umuda duygum Ve derken aklima karaciðere depoladigim þekerler geliyor Bi’ koþu uðrayýp kap-karacigere Rengarenk þekerler dolduruyorum cebime Agzim tatlaniyor, ruhum bin bir renk þekerce
Sosyal Medyada Paylaşın:
evren şeker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.