dost(um) desem!

yazdýklarýmý dikkate alma
hiç okunmamýþ kabul et
farz etki hiç görmedin, böyle bil iþte…
öylesine yazýlmýþ, öylesine rafadan sözler
nasýlsa yine bildiðin gibi yapacaksýn
hele düþüncelerini belirttikten sonra,
yazdýklarýmýn deðersizliðini iyice anladým
büyük hayaller, benim gibi
küçük adamlarýn dünyasýna sýðmýyor
biz daðýmýza göre yaðan karýn, nedense
zirvesini hayal etmiþiz, ama bizi aþtý, boyumuzu
everest tepesi ile konya ovasý bir deðil
biz karanlýk gönlümüze bir ýþýk hayal etmiþtik ya,
hatta uzatsa elini,
eðik bir çiçek gibi duran, yedi kandilli süreyya
yinede yeis kaplar içimi, götürmez mutluluða...
sözlerimiz boyumuzu aþmýþ,bilmeden katýnda,
çatýþmamýz insaný hiçe sayan belagatýnda
yinede... haklý olan sensin!
tüm hatalarým benden sadýr biliyorum
kucaðýmda toplaþan sonbahar yapraklarý gibiyim,
ve dökülüp,saða sola savrulan da benim
o yüzden inanç limanýnda
fýrtýnanýn geçmesini diliyor,
sýkýntýlarýma Rabbimden yardým isteyerek,
ve duamý yalnýz O’na yaparak,
sabýrla bekliyorum.
çünkü,
"aranan dostluklar, özlenen kiþilerle yaþanýr"
yusuf erdoðan/konya

Sosyal Medyada Paylaşın: