Eðer ben omuzlarýma aðýrlýðý çöken bu duygulu mevsimde , sonbahar yapraklarý arasýnda hayal zenginiysem seninle bölüþmeyecek kadar da bencil deðilim... karþýmdasýn iþte , istersen ,bu kez beni dinleme þansýný ver bana . bir kez olsun inanarak süz gözlerimi kuþlar kadar özgür hayallerin, peþinden nasýl yetiþeceðiz dinlerken bir düþün tutabildiðimiz kadarýyla yetinelim... belki yaþlanacak bir omuz , olmayacak yanýmýzda ama ; tutulacak sözlerimiz yazýldý kalbimizin bir köþesine... onlarý dolunay gecelerinde , uykusuz kývranarak sabahlarken biraz isyan, biraz da aklý karýþýk kazara silmeyeceðiz yemin mi ? ya da üstüne bir bardak soguk su dökecek kadar biz ne vefasýz ne de ,sakarýz öyle deðil mi?.
Nuran KARACA 16:38 31.05.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuran KARACA Susmaz Siirl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.