Ne baþlangýç Ne de bitiþ Kaldýðým yerden devam ediyorum Sanki... Sýnýfta kalan çocuk gibi
Boynumda bir urgan Ve... Hayatýn kirli elleri hep üzerimde Belki...belkide Durmalý beklemeliyim mazide
Bir tümü ayýrýnca Ýki yarým Ayný tüm yapmýyormuþ ki Ahh o izler yüreðimi nasýlda sýzlatýyor
Eceli gelmeden ölen sevgili topraga deðil yüreðe gömülüyor
Yýllar adým adým hep üzerimde Ört üzerimi anne Yüreðim hiç ýsýnmýyor
Gözlerime Yüreðime Dün bugün arasý maziye Hiç sözüm geçmiyor
Karanlýða uzanan bir yol Saðýný solunu karýþtýrmýþ Karþýya bakmadan geçen Bir çocuk gibiyim sanki
Cýs’ý göre göre elleyen Büyüdükçe çocukluðu güne sýðmayan her büyük gibi Yalnýzlýk yine ellerimde Piþmanlýk gözlerimde Sýrtýmda ki heybeden Delinip düþmeyen binlerce keþke
Kalem sustu Kelam bitti Söndürün ýþýklarý Kapansýn artýk bu perde
30.05.2012
Son düzenleme bugün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hayatbilgisidefteri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.